Τα όρια του Δείκτη Νοημοσύνης και συγκεκριμένα όσον αφορά στην ακριβή συσχέτισή του με την επαγγελματική επιτυχία και εξέλιξη για τον εργαζόμενο στο χώρο εργασίας.

O δείκτης νοημοσύνης (ΔΝ) φαίνεται να είναι συνυφασμένος με την επαγγελματική επιτυχία, χωρίς όμως αυτό να διασαφηνίζει και το τι ακριβώς την προκαλεί. Παρά την σπουδαιότητα που του αποδίδουν τα σχολεία και οι εισαγωγικές εξετάσεις, ο ΔΝ από μόνος του δεν εξηγεί καθόλου την επιτυχία στην εργασία, είτε αφορά τον διευθυντή είτε τον απλό εργαζόμενο.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει αιτιότητα ανάμεσα στη νοημοσύνη ενός εργαζομένου και στην ένταξη ή την προαγωγή του στο χώρο εργασίας. Αυτό που μπορεί να παραδεχθεί κανείς, είναι πως υπάρχει απλώς συσχέτιση.

Ωστόσο, ο υψηλός ΔΝ θα μπορούσε πράγματι να είναι ο λόγος για την κατάληψη μιας καλύτερης θέσης εργασίας, κάτι που είναι εύλογο. Ακόμα, το γεγονός πως μια καλύτερη θέση εργασίας μπορεί να οδηγήσει σε άνοδο του ΔΝ, κάτι που με τη σειρά του αποδεικνύεται αληθές. Όταν έχει κανείς καλύτερη δουλειά, έχει και την ευκαιρία να εξασκήσει τις νοητικές του δεξιότητες, με αποτέλεσμα υψηλότερα επίπεδα νοημοσύνης και επομένως υψηλότερο ΔΝ. Αυτό σημαίνει πως ορισμένες φορές οι προκλήσεις δημιουργούν χώρο για ανάπτυξη της νοημοσύνης ενός ατόμου.

Επομένως ο ΔΝ δεν είναι άσχετος με την επιτυχία στην εργασία και έχει σημασία ανάλογα με το βαθμό που η διοίκηση μιας επιχείρησης τον συσχετίζει με τους συντελεστές παραγωγικότητας και απόδοσης των εργαζομένων. Όμως, τα όρια του ΔΝ φαίνονται ξεκάθαρα, σύμφωνα με τον Λάιλ Σπένσερ Τζούνιορ, στον προσδιορισμό εκείνου που διαφαίνεται ως μελλοντικός ηγέτης σε μια επιχείρηση. Τονίζει ότι αυτό που κάνει τα άτομα με τη διακεκριμένη επίδοση να κατέχουν ηγετικά πόστα και να ξεχωρίζουν σε αυτά, είναι η ικανότητα δημιουργίας κινήτρων, οι διαπροσωπικές και οι πολιτικές τους ικανότητες, βασικά στοιχεία συναισθηματικής νοημοσύνης και όχι ευφυΐας.

Συμπερασματικά, δεν υπάρχει ακριβής, αλλά μερική συσχέτιση του ΔΝ με την επαγγελματική επιτυχία – ανέλιξη ενός ατόμου στον εργασιακό χώρο.